Konkursy

 

Dyktanda ortograficzne do zapamiętania na kwiecień 2018

 

 

DYKTANDO NR 1

„WIOSENNE PRZEBUDZENIE”

 

Po dżdżystej nocy roślinność wystrzeliła w górę. Trawa zazieleniła się, a pąki kwiatów rozwinęły. Nawet nieśmiała zazwyczaj hortensja zwróciła swe jasnoróżowe płatki ku słońcu. Ptaki ćwierkały radośnie, skacząc po gałązkach drzew niczym pląsające primabaleriny, a pszczoły brzęczały wesoło, zapylając kwiaty i zbierając nektar na miód.

Samochody sunęły szosą, rozbryzgując na boki wodę z kałuż powstałych w nocy. Żaby rechotały w pobliskim akwenie, a ludzie szczerzyli zęby w szerokich uśmiechach. Jednym słowem świat tętnił energią, a cała przyroda budziła się do życia, wysyłając w świat pozytywne wibracje.

Korzystając z przepięknej pogody i wyczuwając entuzjazm otoczenia, Henryk postanowił wyjść na spacer ze swoimi psami, dwoma wyżłami – Heraklitem i Hektorem oraz chartem Żelkiem. Czuł się wyśmienicie, ponieważ w powietrzu czuło się wiosnę.

 

 

DYKTANDO NR 2

„RYBOŁÓWSTWO”

 

Hanna przybyła na nadbrzeże z samego rana. Widok białych jachtów po prawej i ogromnych holowników oraz tankowców po lewej stronie mola wywarł na niej duże wrażenie. Parę chwil zajęło jej zanim odnalazła swój cel, kuter rybacki nazwany po prostu „Łajbą”.

Hania pochodziła z gór, a dokładnie z Beskidu Żywieckiego, więc nad morzem bywała raczej rzadko, toteż każde spojrzenie na piętrzące się fale, statki i niekończący się horyzont zapierało jej dech w piersiach. Parę dni wcześniej, kiedy spacerowała po plaży, przypadkiem poznała rybaka, który opowiedział jej o swoich wyprawach i zaprosił na jedną z nich. Kiedy dziewczyna weszła na kuter, rybacy przywitali ją z dużą życzliwością. Na pokładzie panował mały harmider. Mężczyźni krzątali się, porządkując sprzęt, zwijając liny i chowając je do stojących przy burtach skrzyń. Jeden z rybaków zakładał na maszt chorągiewkę, która wesoło chybotała na wietrze. Wszyscy mieli na sobie specjalne stroje – przeciwdeszczowe kurtki z kapturami, wysokie kalosze połączone ze spodniami, zwane woderami.

 

ORTOGRAFIA W SPORTOWYM WYDANIU 

do zapamiętania na:

  marzec  2018

 

 

 

 

 

 

 

Dyktando 1 „OGRÓD BOTANICZNY”

 

        Po trwających wręcz w nieskończoność negocjacjach klasa II B zdecydowała, że na wycieczkę wybiorą się do ogrodu botanicznego. W grę wchodziło jeszcze zoo oraz fabryka włókiennicza, jednak ostateczny wybór padł na królestwo roślin. Chłopcy nie byli zachwyceni wyborem, ale większość z nich była już w zoo i widziała hipopotamy, hieny, węże boa czy żyrafy. Michał chwalił się nawet, że wraz z pracownikami ogrodu karmił papużki, w co jednak nikt nie chciał uwierzyć. Niemęskie też wydawało się chłopcom patrzenie na wrzeciona i inne maszyny tkackie, dlatego też ostatecznie poparli wybór ogrodu botanicznego.

    W środę, w godzinach przedpołudniowych, cała klasa zebrała się przed szkołą i pod opieką wychowawczyni oraz pani dyrektor ruszyła żwawo do wyznaczonego celu. Przekroczywszy bramę ogrodu, wszyscy stanęli zachwyceni. Dziewczęta oniemiały, a chłopcy osłupieli z wrażenia. Mnogość i intensywność kolorów była niesamowita, a unoszący się w powietrzu zapach kwiatów pomieszany z wonią drzew i traw przyprawiał o zawrót głowy.

 

 

Dyktando 2 „BÓJKA”

 

      Rój muszek owocówek unosił się nad koszem pełnym cytrusów. Ula próbowała odpędzić natrętów, ale nic nie skutkowało. Dzień był duszny, żar lał się z nieba i również owady szukały ukojenia. Ula dała za wygraną i przeniosła się z kuchni na werandę. Usiadła na huśtawce i zaczęła się bujać. Szybko jednak przestała, bo żołądek dał znać o swoim istnieniu. Na podwórku dzieciaki chlapały się wodą z ogrodowego węża, mama plewiła ogródek, a tata murował nowy chlewik.

        Z powodu wysokiej temperatury Ula zaczęła usypiać na werandzie, gdy nagle z objęć Morfeusza wyrwał ją głośny huk dobiegający zza kulistej przybudówki. Zerwała się na równe nogi i pognała do komórki, pełniącej funkcję piwniczki. Dochodziły stamtąd dziwne brzęki i łoskot. Kiedy odsunęła zasuwę i otworzyła drzwi, jej oczom ukazał się przedziwny obraz. Oto dwa najeżone koty toczyły między sobą zawziętą bójkę, nie zważając zupełnie na to, co działo się wokół, a już na pewno nie na ułożone na półkach słoiki z przetworami i różnego rodzaju puszki. Zdążyły już zresztą rozbić konfitury z jeżyn oraz kompot z żółtych jabłek.

        Na szczęście Ula posprzątała w porę bałagan i mamusia nie gniewała się na koty.

 

Dyktando 3 „PODRÓŻ ŻYCIA”

 

     Organizacja podróży do Chin, a dokładnie do Chińskiej Republiki Ludowej, była dla Elżbiety ogromnym przeżyciem. Oczywiście zdarzało się jej już wcześniej podróżować, były to jednak wyprawy wyłącznie w obrębie kontynentu europejskiego. W zeszłym roku Elżbieta odwiedziła Niemcy, Holandię i Belgię.

       We wcześniejszych latach było jej dane zobaczyć urokliwą Pragę, stolicę Czech, zwiedzić greckie wyspy Kretę i Rodos, a także przepiękne plaże Tureckiej Riwiery. Z rozrzewnieniem wspominała wyjazd do Francji, a zwłaszcza do jej stolicy – Paryża. W uszach wciąż brzmiał jej niezwykle dźwięczny język francuski, pamiętała uśmiechniętych i pomocnych Francuzów, w tym szczególnie życzliwych paryżan, przepiękny widok z wieży Eiffla i smak pysznych francuskich rogalików.

   Tak wiele pozytywnych wspomnień z podróży po Europie powodowało, że wyjazd do kraju azjatyckiego, z zupełnie odmienną kulturą i zwyczajami, jawił się jej jako podróż życia.

 

 

 

Słownictwo związane z kulinariami, czyli poświątecznie o ortografii albo szkolne kuchenne rewolucje  

na styczeń 2018 r.

 

 

 

 

Ortograficzne zmagania

 na grudzień 2017

 

 

 

Dyktando nr 1

 

 

„SZCZECIŃSKA WYPRAWA”

 

 

 

      Małgorzata maszerowała  ulicami Szczecina. Dopiero co przyjechała do tego miasta, ale już była nim szczerze zachwycona. Architektura i klimat tego miejsca niesamowicie ją urzekły, a i sami szczecinianie okazali się niezwykle  życzliwymi ludźmi.

      Żwawym krokiem przeszła przez dziedziniec, minęła fontannę i stanęła przed żeliwnymi drzwiami. Wizyta w urzędzie pracy budziła w niej lęk i niepokój, wiedziała jednak, że musi tam pójść. Oczami wyobraźni widziała swojego ojca, sierżanta policji, człowieka niezwykle zdyscyplinowanego, który mówi: „Cóż to moje dziecko?! Prawdziwy żołnierz niczego się nie boi i zawsze podejmuje wyzwanie!”, gdyby tylko zechciała zrezygnować.

     Wzięła trzy głębokie wdechy i nacisnęła klamkę, która nadspodziewanie lekko ustąpiła. Weszła do środka, a jej oczom ukazał się przestronny hol, urządzony w typowym dla państwowych urzędów stylu.

 

 

Dyktando nr 2

 

„SURWIWAL”

 

 

    Hipolit i Helena byli jednymi z piętnaściorga śmiałków, którzy zdecydowali się wziąć udział w surwiwalu organizowanym w Hiszpanii przez agencję turystyczną „Chaber”.

    Małżeństwo miało jeszcze do wyboru wyprawę do Chorwacji, ale pewna pogoda hiszpańskiego kraju i optymizm Hiszpanów wydały im się lepszą opcją. Do obozu para dotarła autokarem. Na miejscu zobaczyli kilka konstrukcji, które bardziej przypomniały chochoły niż namioty oraz krzątających się wokół nich ludzi. Przez środek obozowiska biegł wąski chodniczek, którym przewodnik powiódł małżeństwo do ich namiotu. Idąc, Helena rozglądała się wokół i chłonęła wszystkie przydatne informacje.

     Helena na co dzień pracowała w hospicjum, a Hipolit był hutnikiem, toteż żadne z nich nie przywykło do tak wspaniałych widoków. Harmonia przyrody wręcz ich onieśmielała.

 

 

 

 

 

 

Dyktando nr 3

 

 

„BOBRZE ŻEREMIE”

 

 

       Stojąc nieopodal małej rzeki płynącej w środku lasu, Krzesimir obserwował bobrze żeremie. Wokół widać było mnóstwo poprzegryzanych gałązek i poprzewracanych drzew. Zwierzęta musiały się sporo napracować, żeby zbudować sobie taki dom.  

       Od strony rzeki słychać było rechotanie żab, a na rosnącym obok modrzewiu świergotał wesoło żółty ptaszek. Krzesimir podniósł głowę i ujrzał szybującego jastrzębia. Automatycznie przypomniał sobie wizytę w zoo, podczas której po raz pierwszy zobaczył tego ptaka. Zachwyciły go wtedy również żyrafa, żuraw i żbik. Wiedział jednak, że w przestrzeni, w której się znajduje, na pewno nie spotka takich zwierząt. Wrócił więc do obserwacji żeremi.

      Był wrzesień, słońce grzało przyjemnie, a on usiadł na korzeniu jednego z olbrzymich drzew, który spokojnie mógłby udawać krzesło. Uwielbiał obserwować przyrodę i żałował, że udawało mu się wyjeżdżać z miasta tak rzadko.

 

 

Pojęcia ekonomiczne w ortografii do zapamiętania 

na  listopad 2017